Royal National Park

Zaterdag op mijn eerste daytrip geweest, georganiseerd door UNSW. Het doel van de reis is het Royal National Park: na Yellow Stone in Amerika het oudste nationaal park ter wereld. Het is gesitueerd naast Sydney en ligt direct aan de kust.
De dag begon om 6 uur... Dat was natuurlijk wel even een shock to the system... Na twee bakken koffie me richting UNSW begeven, waar ik mooi op tijd aankwam. Met zo'n 23 andere studenten werden we vervoerd door Angela door grote delen van Sydney onder het genot van een paar prachtige verhalen van haar. Ook kreeg iedereen even de kans om zich voor te stellen en te vertellen waar je vandaan komt. Bij aankomst werden we vergezeld door een buslading mensen van de University of Technology Sydney (UTS).

Het eerste deel van de dag bestond uit een kano-tocht op de hacking river (jaja, IT-ers, lach maar even ;-) Gedurende dit tijd van het jaar is het een lief klein riviertje dat door een prachtig stuk bos wentelt. Het laatste deel van de tocht ging zelfs door een mooi regenwoud. Maar aan de sporen op de boomstammen en rotsen is te zien dat het water er regelmatig zeker een meter of 3 hoger staat. Ik deelde mijn boot met een schattige Japans meisje die nog nooit op een riviertje gevaren had. Dit gebrek aan ervaring met water werd bij meer mensen aan het eind van de dag nog even erg duidelijk...
Na deze tocht van ongeveer 2 uur kregen we een Aussie grill (uiteraard ;-) Het zonnetje liet zich op dat moment ook zien en het werd dus niet alleen een gezellige maar ook een redelijk warme lunch. Nu bleek ook dat de hele groep bestaat uit een aantal verschillende nationaliteiten (USA, Zweden, Oostenrijk en allerlei Aziaten), maar dat er vooral heel veel Duitser aanwezig waren.
De broodjes met worst, ui, kaas en tomaatjes waren snel op: het smaakte allemaal prima dus.
De bus bracht ons toen via mooie, Alpen-achtige, wegen naar Grand Pacific Drive. Angela was die ochtend verrast dat ze moest werken en was daardoor in een improvisatiebui. En een hele goede bui had ze!
De GPD is een net aangelegde brug langs de kust, gebouwd nadat de oorsprongelijke weg van de kustwand 'afgevallen' was. Het geeft een paar prachtige uitzichten op de vrij woeste zee.
Hierna werden we versleept naar een ander deel van het park voor een korte wandeling richting 1 van de vele watervallen. Zet ruim 40 jonge mensen op natte rotsen met grote gaten en het is vragen om problemen, natuurlijk. Gelukkig ging alles goed, al leverde het hier en daar wel een natte schoen op. Tijdens de wandeling kregen we nog wat uitleg over het gebruik van de flora door de lokale bevolking. Vooral de opmerking dat er een boomsoort in overmaat aanwezig is, met een actieve stof waar menig partypil een aspirine bij lijkt, werd aandachtig beluisterd. Je schijnt er enorm van het gaan halucioneren terwijl je lijf in een soort van coma raakt... Bij de waterval hebben we allemaal enorm staan genieten van het enorme uitzicht. Ook werden twee Amerikaanse meiden door Angela ter plekke en heel spontaan opgemaakt met traditionale methoden.
Aan het eind van de wandeling wachtte ons een prachtige lagune aan de voet van de waterval. Het strand werd echter van ons gescheiden door een smal strookje zeewater, te bereiken via een aantal flinke rotsblokken. Dit stukje was prima door te lopen met opgestroopte broekspijpen, maar dan moet je wel even de stroming en golven in de gaten houden... Een aantal mensen werd dan ook overvallen door een flinke golf met dito stuwing terug en vielen bijna om. De golf had ze echter al voldoende overspoeld om ze een flink nat pak te geven. Later werd een meisje wederom verrast, dit keer alleen door de enorme stuwing onder water, en viel wel om. Tot groot vermaak van de rest van de groep, uiteraard. Na de eerste schok kon ze er zelf ook wel om lachen.
Na terugkomst in Sydney nog even een pizza gegeten met Iris in een leuk Italiaans restaurant zoals je hier niet veel ziet, maar we wel gewend zijn in Nederland. Dat was een zeer gezellige afsluiting van een hele leuke dag!